Poznaj zasady komunikacji włączającej

W pracy spotykamy się z różnorodnością osób, w tym także z pracownikami którzy mogą mieć różne potrzeby wynikające z niepełnosprawności. Warto zatem wiedzieć, jak właściwie się komunikować. Oto kilka ważnych zasad komunikacji włączającej, które warto wziąć pod uwagę.

Osoby niesłyszące, słabosłyszące, z dysfunkcją mowy:

• Utrzymuj kontakt wzrokowy, aby wyrazić szacunek i zaangażowanie w rozmowę.
• Dostosuj siłę głosu do potrzeb rozmówcy.
• Formułuj krótkie i zrozumiałe wypowiedzi.
• Ważne informacje przekazuj również na piśmie, np. za pomocą kartki, sms-a czy maila.
• Jeśli nie rozumiesz wypowiedzi, odważnie poproś o powtórzenie lub napisanie informacji.

Osoby niewidzące, słabowidzące:

• Swobodnie używaj zwrotów związanych ze wzrokiem, np. „widzieć”, „do zobaczenia”.
• W roli przewodnika zaoferuj swoje ramię. Przy poruszaniu nie trzymaj za rękę ani nie pchaj osoby niewidzącej.
• Sygnalizuj swoją obecność, kiedy wchodzisz do pomieszczenia lub gdy podchodzisz do osoby niewidomej, np. poprzez wymienienie imienia.
• W grupie zwracaj się do osób po imieniu, aby ułatwić komunikację.
• Aby wskazać miejsce do siedzenia, delikatnie połóż dłoń osoby niewidomej na oparciu krzesła, a po spotkaniu odprowadź ją do wyjścia.
• Ignoruj psa przewodnika i nie rozpraszaj go. Jest w pracy.

Osoby z niepełnosprawnością ruchową:

• Nie przestawiaj kul w inne miejsce – muszą znajdować się w zasięgu ich właściciela.
• Nie wahaj się używać słów związanych z ruchem, takich jak „pójdziemy”, „przyjdź” czy „chodźmy”.
• Witaj się, podając dłoń lub uściśnij drugą rękę lub ramię.
• Nie opieraj się o wózek inwalidzki, nie przysiadaj na nim.
• Podczas rozmowy z osobą na wózku usiądź lub zrób kilka kroków do tyłu, by dostosować poziom wzroku. Unikaj kucania – to zachowanie charakterystyczne w relacjach z dziećmi.

Osoby ze spektrum autyzmu:

• Komunikuj się jasno i dosłownie. Raczej unikaj złożonych zdań, przenośni czy sarkazmu.
• Bądź cierpliwy i wyrozumiały, dając osobie czas na przetworzenie informacji i odpowiedź.
• Zadawaj pytania otwarte i pozwól na rozwinięcie rozmowy. Unikaj pytań zbyt abstrakcyjnych czy wymagających czytania między wierszami.
• Uważaj na nadmiar bodźców – ogranicz hałas, światło i inne potencjalnie drażniące czynniki.
• Udzielaj zrozumiałych wskazówek i zapewnij stałą strukturę w wykonywaniu zadań. Unikaj nieprecyzyjnych instrukcji i nagłych zmian.
• Jeśli zauważysz niepokój lub dyskomfort u osoby z autyzmem, zapytaj, co możesz zrobić, aby pomóc lub zapewnić jej komfort.

Osoby w kryzysie psychicznym:

• Zachowaj profesjonalizm i empatię, starając się zrozumieć sytuację z perspektywy osoby przeżywającej kryzys.
• Słuchaj uważnie i aktywnie. Skup się na potrzebach i doświadczeniach rozmówcy.
• Wyrażaj wsparcie i gotowość do pomocy. Zaoferuj konkretne środki, takie jak przerwa w pracy, wsparcie ze strony zespołu czy kontakt z odpowiednimi specjalistami.
• Unikaj oceniania czy minimalizowania problemu – traktuj sytuację z szacunkiem i powagą.
• W razie potrzeby, skonsultuj się z przełożonym lub specjalistą ds. zdrowia psychicznego, aby określić najlepsze kroki do podjęcia w danej sytuacji.

Podsumowując, efektywna komunikacja włączająca z osobami z niepełnosprawnościami jest kluczowym elementem w miejscu pracy. Przyczynia się do budowania pozytywnych relacji oraz zapewnienia inkluzji i równych szans dla wszystkich pracowników. Warto pamiętać o zróżnicowanych potrzebach i preferencjach każdej osoby. Czasem konieczne będzie dostosowanie naszego zachowania do konkretnych sytuacji. Dbanie o szacunek, empatię oraz profesjonalizm w kontaktach z osobami z niepełnosprawnościami oraz umiejętność dostosowywania się do ich potrzeb może znacząco wpłynąć na jakość współpracy i atmosferę w zespole. Otwarty i życzliwy sposób komunikacji, pomoże nam stworzyć bardziej przyjazne i wspierające środowisko dla wszystkich pracowników.